Zo hard gaan de dagen voorbij! Ik wist dat het en poosje geleden was, maar ik had niet door dat het al een maand geleden was sinds mijn laatste blog.
Nou hier gaat alles hartstikke goed! Storm is inmiddels zo goed als zindelijk. Af en toe vinden we nog een plasje van hem, maar dat is dan vaak nadat er iemand thuis of op bezoek is gekomen. De eerste 2-3 weken heeft bij in de bench bij ons op de slaapkamer geslapen, maar nu slaapt hij gewoon elke nacht in de bench boven in de woonkamer. Soms moet hij er 's nachts nog uit, maar meestal is het 6:00 dat meneer vind dat de dag kan beginnen. Dat wij het hier niet altijd (in de weekenden) mee eens zijn, daar heeft hij geen boodschap aan hahaha.
Hij zit inmiddels tegen de 12 kilo aan, en is dus al redelijk puppy-af, maar wanneer Lex en ik 's avonds op de bank zitten, komt hij het liefste tussen ons liggen om zich lekker te laten knuffelen.
Storm groeit uit tot een mooie stevige en gespierde beagle. Hij is ontzettend slim en leergierig. De kunst van een eetkamerstoel achteruit schuiven zodat je op de tafel kan springen en jezelf van een buffet bedienen heeft hij moeiteloos onder controle. Net als het heel hoog springen zodat je net het randje van de zak met brood kan pakken die op het aanrecht ligt. Helaas voor Storm is mijn gehoor dusdanig afgespist op kattekwaad dat hij vaak amper een kruimel kan proeven. Hij is enorm gefocust op eten, en dat is tot nu toe nog het enige nadeel wat wij ondervinden in combinatie met kleine kinderen. Die willen nog wel eens hun koekje op de lage tafel leggen, en dat is Storm er als de klippen bij natuurlijk.
Storm en Billy samen gaat ook nog steeds super. Inmiddels is Billy met zijn 8 kilo echt het kleintje hier in huis, en tijdens het stoeien moet hij dan nu ook vaak het onderspit delven. Van Billy hoeft die drukdoenerij niet altijd, en zoals we al een beetje verwacht hadden word Storm hem spelenderwijs steeds meer de baas.
Lex laat Storm altijd alleen uit, terwijl ik graag beide jongens mee neem, zo hebben we het ook mooi in balans dat ze beide aanleren.
Nu hadden we het voor de komst van Storm helemaal mooi uitgedokterd wat betreft het alleen thuis zijn, en het aanleren daarvan. Helaas is Lex genoodzaakt om voor een periode dagtijden te werken, net als mij wat dus zou inhouden dat ze 4 dagen per week alleen thuis zijn, maar gelukkig hebben we her en der oppas gevonden die Storm ophalen of beide honden meenemen om lekker te wandelen en ravotten buiten.
We kwamen er al gauw achter dat Storm overdag in de bench geen optie is, daarom zijn ze samen beneden in de gang wanneer wij niet thuis zijn. Mandjes en waterbak verhuizen mee en dan vermaken ze zich prima. Toch kijken we er naar uit wanneer Lex weer normale tijden werkt, want dit is niet ideaal en een hoop geregel.
Duidelijk is wel dat we Storm absoluut niet meer kunnen wegdenken uit ons gezin, hij hoort er helemaal bij. Beide kids zijn stapelgek op hem, Liam begint de laatste dagen ook steeds meer naar hem toe te trekken en vind het fijn als Storm bij hem ligt op de bank. Het is ook erg mooi om te zien hoe Storm zich aanpast. Kort geleden was ons nichtje geopereerd en de dagen erna nog wat zwakjes, Storm was bij haar erg rustig, geen gespring en gespeel, net alsof hij het wist. Wanneer ons jongste nichtje in de buurt is en op de grond speelt weet hij ook dat zij geen speelgoed is en blijft bij haar uit de buurt. Voor Noëlle is Storm nog altijd de fijnste combinatie van deken/kussen tijdens haar middagdutjes, en die 2 spelen heel wat af samen, prachtig om te zien.
